Salta

We besluiten om vanuit Buenos Aires in één keer door te reizen naar Salta, dat in het noordwesten van Argentinië ligt, richting de grens met Bolivia. Na twintig uur in de bus zijn we er dan eindelijk. Moe en afgereisd zet een taxi ons af bij het hostel dat we gereserveerd hebben. Helaas hebben we weer eens het verkeerde hostel geboekt. Het is er vies, vies en nog eens vies. We besluiten maar op zoek te gaan naar een ander onderkomen. Gelukkig lukt dat snel en kunnen we gaan genieten van Salta.

En wat is het hier mooi! Salta is een leuk stadje met mooie kerken en natuurlijk een groot plein. Op zaterdagavond lopen we zelfs tegen een spontane tango avond aan. We genieten weer van de mooie dans en de hele sfeer die daarbij hoort. Zelfs de straathonden lijken ervan te genieten.
We besluiten om de omgeving van Salta te verkenen middels een tour, en dat blijkt een goede beslissing. We reisen een dag samen met onze gids Steven, via een geweldig natuurgebied met prachtige rotsformaties, huizenhoge catussen en zoutmeren naar Purmamarca. Dit dorp ligt midden tussen de bergen die wel uit zeven verschillende kleuren bestaan. Ik heb nog nooit zulke mooie bergen gezien. Het dorpje bestaat uit 1000 inwoners en hoewel het behoorlijk toeristisch is, is de sfeer er heerlijk. Het lijkt of we weer terug zijn in Peru. Overal marktverkopers, palmfluit muziek en mooie kleden. Heerlijk. We overnachten in dit dorp en brengen de avond door met Canadezen en Nederlanders het is weer gezellig!
De volgende dag reizen we verder naar de dorpjes Tilcara en Humahuaca. Schitterende natuur en verbazingwekkend hoe de mensen hier leven.
De derde dag reizen we naar het zuiden en rijden we in een gebied dat ik moeilijk kan omschrijven. Rode, groene, grijze, en roze bergformaties overal waar we kijken! De wind en de regen hebben door erosie bijzondere kloven gemaakt. We stoppen in het dorp Cafayate dat bekend staat om zijn witte wijn. In dit gebied valt er namelijk heel weinig regen en schijnt de zon 340 dagen per jaar. Bovendien ligt het wijngebied op 2000 meter hoogte. Al deze factoren bij elkaar maken dat hier de druivensoort Torrentes goed groeit, en de witte wijn van deze druif is echt heeeerlijk! Ik kom er achter dat deze wijn niet wordt geëxporteerd naar Nederland. Ik krijg een spontaan idee voor een eigen bedrijfje....
We maken weer heel veel foto´s in de hoop we het beeld goed vast kunnen houden, want het is adembenemend.

Terug in Salta ontmoeten we tot onze verrasing Roelien en Rob weer. Twee Nederlanders die we van de Navimag ferry kennen. We praten heerlijk bij onder het genot van een biertje en wijntje. En het wordt weer eens een latertje.

Mate, voetbal, zoete broodjes en strakke billen

Argentinië heeft ons in haar greep. Wat een leuk land is dit zeg. We kijken onze ogen uit! Zo zitten we een keer rond vijf uur op het strand van Puerto Madryn. Hele gezinnen komen uit hun huis of werk en nemen een thermoskan heet water mee, een bus mate thee, een bus suiker, zoete broodjes en een voetbal. Ze nestelen zich op het strand en maken hun mate klaar. Dit is een serieuze zaak. In een speciale kop (meestal van zilver) wordt een grote hoeveelheid mate bladeren gedaan. Vervolgens volgt er een grote hoeveelheid suiker. Daarna gaat de thermoskan open en wacht men tot het water wat afgekoeld is. Vervolgens wordt het afgekoelde, maar wel warme, water op de bladeren gegoten. Het mate rietje wordt in de beker gestoken en de beker gaat de groep rond. Iedereen drink uit de beker met hetzelfde zilveren rietje. Het is een heel sociaal gebeuren. Een zoet broodje maakt het feest compleet. Is de mate op? Dan is het tijd voor voetbal en dat kunnen ze hier zeg!!

O ja, verder hebben veel vrouwen hier ronde billen en daar zijn ze trots op (zou ik ook zijn!). De billen worden dan ook verpakt in supper strakke spijkerbroeken, die regelmatig hoog opgetrokken worden. Hierdoor worden de billen mooi gepresenteerd zeg maar. Ik verbaas me erover, het is namelijk bloedheet hier en ik moet er niet aan denken om een super strakke spijkerbroek aan te hebben. Frank denkt daar niet over na en...... geeft zijn ogen goed de kost.

Tango

Beunos Aires, de stad van de tango! Op elk plein zien we mensen de tango dansen. En hoewel we de muziek niet echt kunnen waarderen zijn we erg onder de indruk van de dans. Het is geweldig om te zien: serieuze gezichten, mooie kleding, hoge hakken voor de dames en ingewikkelde danspassen. We wagen ons er zelf nog maar niet aan, we zijn veel te druk om het verkennen van de stad. Maar Frank zal Frank niet zijn: hij krijgt het voor elkaar om twee keer met een mooie tango danseres op de foto te komen!!

We genieten volop van de grote stad. Onze bed and breakfast bij Ada en Valentijn voelt als thuiskomen. Heerlijk om weer even Nederlands te kunnen praten.
We lopen wat af in Buenos Aires en verkennen de wijken San Telmo, Regoleta, Palermo en Puerto Madero. Gelukkig zijn er ook veel terasjes om uit te rusten want het is een beetje heet in de stad. De week dat wij er zijn schijnt de warmste week van de zomer tot nu toe te zijn. Oef we hebben het er zwaar mee, maar desondanks zijn we verliefd op Buenos Aires en hebben we moeite om de stad te verlaten. We komen hier zeker nog eens terug!

Tip: Ga je naar Buenos Aires overnacht dan bij Ada en Valentijn

Beroemdheden

Gelukkig kunnen wel snel weg uit Punta Arenas: lelijk stadje en vies hostel. We nemen de bus naar Puerto Deseado in Argentinië. We hebben ongeveer tien stempels van Chili en Argentinië verzameld door steeds de grens over te steken, maar nu zijn we daar eindelijk vanaf. we blijven vanaf nu in Argentinië.

En dan zijn we na een lange busreis in Puerto Deseado en daar is ............. niet veel. Gelukkig één leuk barretje en een restaurantje dus vermaken we ons nog enigszins. En we gaan naar de pinquins, deze keer naar de rock hopers. Geweldige beestjes die hebben bedacht op de rotsen te wonen. Je snapt het niet want ze kunnen heel slecht lopen ze ´hoppen´ dan ook de rotsen op en af. Erg grappig om te zien. Ik heb natuurlijk weer 100 foto´s gemaakt, kan er niets aan doen! Verder zien we nog veel zeeleeuwen, een zeeolifant en dolfijnen. Deze dolfijnen zijn klein en zwart-wit gekleurd, je kunt ze hierdoor heel goed zien in het water.

Wanneer we terug komen van de excursie worden we opgewacht door de lokale tv-ploeg. Ze willen ons graag interviewen. Ach waarom ook niet? Eerste vraag gaat over de excursie, dat is makkelijk die was geweldig. Daarna vragen ze waarvoor we nog meer in Puerto Deseado zijn.... nu wordt het moeilijker. We staan even dom te kijken, en dan red ik de boel door te zegen dat we graag vino tinto drinken. Gelukkig iedereen lacht... Wij zijn blij dat we de volgende dag weer vertrekken, voordat er nog meer moeilijke vragen komen.

Luxe

Wij denken bij varen al gauw aan hard werken, wachtlopen, weerberichten in de gaten houden en slecht slapen. Nu deze keer was dat niet echt het geval. Wanneer we inchecken voor onze cruise richting Kaap Hoorn wordt onze bagage aangepakt en zullen we die weer in onze cabine aan boord terug vinden. Kijk dat is handig, geen gesjouw! Als we later ons melden aan boord vallen we met onze neus in de boter. Het lijkt een echte, maar kleine, cruise-schip te zijn. Onze cabin is voorzien van een heerlijk bed en privé badkamer. Klinkt misschien heel normaal, maar als backpacker is deze luxe meer uitzondering dan regel. We genieten dus enorm. Zeker ook van het heerlijke eten en de drankjes in de bar.

Beter dan alle luxe aan boord is onze koude en winderige ervaring met Kaap Hoorn. Gelukkig is het rustig weer en kunnen we met de dingi aan wal worden gebracht. We lopen eerst naar de kapel en de vuurtoren waar we natuurlijk onze namen achterlaten in het gastenboek. Dan lopen we door naar het monument dat op Kaap Hoorn geplaatst is voor alle zeevarende die hier het leven gelaten hebben. We vinden het heel indrukwekkend om hier te zijn, er gaat een droom in vervulling. Frank viert dit moment door samen met Ulrich (Deen) een ´kaap hoorn´ biertje (bestaat echt) te drinken. Hett is dan vijf over 8 in de ochtend.......

De rest van de dagen laten we ons heerlijk verwennen en genieten van het gezelschap aan boord. Vooral met het Deense gezin kunnen we het goed vinden, misschien wel iets te goed zo blijkt na een avondje in de bar waarna het gezin ´s ochtends niet aan het ontbijt verschijnt :-)

We maken nog een uitstapje naar een gletsjer. We komen met de dinghi wel erg dichtbij en dat terwijl er grote stukken ijs afbreken! Echt super om te zien. Op de terug weg krijgen Frank en ik nog even een natuurlijke douche van de watervallen omdat we de bestuurder van de dinghi ´loco loco´ noemen. Dat kun je dus beter niet doen.

Na vier heerlijke dagen eindigt onze reis in Punta Arenas. Weer terug in Chilie maar nu écht voor de laatste keer. Het contrast met het cruise-schip is erg groot; we hebben nog nooit zo´n slecht en vies hostel gehad. Gelukkig maar voor 1 nacht bbbrrrrr.

Kaap Hoorn

Vandaag stappen we op een cruiseschip die ons in vier dagen weer wat meer het land in brengt. We zijn namelijk echt in het zuiden en het kost wat moeite om weer in de bewoonde wereld te komen. Bovendien willen we, nu we toch hier zijn, Kaap Hoorn wel heel graag zien. Dus zitten we super de luxe op een cruise schip. We zijn erg benieuwd of het ons gaat bevallen. Jullie horen het wel!

Zeilen op het beagle kanaal

Op nieuwjaarsdag besluiten we een rondje rond de haven van Ushuaia te lopen. Altijd leuk om bootjes te kijken. En ja hoor er ligt zowaar een Nederlands jacht in de haven! Contact is snel gemaakt en zo zitten we even later aan de koffie. Heerlijk om weer bij te praten met Nederlanders, helemaal als het gaat over zeilreizen.
Ze zijn al tien jaar onderweg, meestal gaan ze in de zomer terug naar Nederland om geld te verdienen en vrienden en familie te zien. Hun boot is een verademing, wat een ruimte en comfort vergeleken bij onze boot!
Al pratende worden we uitgenodigd voor een zeiltochtje naar Puerto Williams, aan de overkant van het beagle kanaal. Nu willen we al graag naar Puerto Williams en om er dan zeilend te komen is echt wel een droom van ons.
Twee dagen later is het zover, we zien elkaar vroeg om alles te regelen met de douane en immigratie. Puerto Williams ligt namelijk in Chili en we moeten dus uitklaren in Argentinie. Wel leuk om mee te maken hoe dat nu werkt met een zeilboot. Gelukkig heeft de bemanning veel ervaring en zijn de vele formulieren al ingevuld op de boot. Dat scheelt veel gedoe en zo zijn we met een uurtje klaar; een nieuw record!
Daarna zeilen we met een rustig windje weg uit Ushuaia. Frank laat de hele tocht het stuurwiel niet los en geniet volop. Ook ik vermaak me prima en zie de voordelen wel van dit schip met dekhuis. Je kunt tijdens het zeilen heerlijk warm zitten! En het uitzicht over het beagle kanaal is overweldigend, wat een ervaring om hier te zeilen.
Na een heerlijk tochtje komen we aan in Puerto Williams en begint het inklaren, nadat we het nodige papierwerk ingevuld hebben en alles dubbel gecheckt is krijgen we de benodigde stempels. Puerto Wiliams is een geweldig dorp of eigenlijk gehuchtje. De wegen zijn onverhard er is 1 supermarktje twee kerkjes en een museum. We genieten ervan en vinden dat dit nu echt past bij Vuurland en de plek die het einde van de wereld wordt genoemd. Hierbij is Ushuaia een wereldstad.

We genieten van de dagen aan boord, ons verblijf wordt zelfs met een dag verlengd omdat het weer te slecht is om met de ferry terug te komen in Ushuaia. Ach je hoort ons niet klagen hoor.

Kijk ook eens op www.zeileninpatagonie.nl