En we boeken onze excursie naar Machu Piccu, een belangrijke reden waarvoor we in Cuzco zijn.
Om 8 uur zitten we in het busje dat ons naar Aqua Calientes moet brengen. Dit is het dorp dat aan de voet van Machu Piccu ligt. Met nog 13 anderen zitten we geduldige in de bus. De weg kronkelt zich langzaam maar zeker naar boven. De lunch is inbegrepen en we hebben wat vertraging en eten de arras y pollo (rijst met kip) om vier uur. Op zich niet zo erg maar we moeten nog een stuk wandelen. Daar waren we van op de hoogte en hebben er zin in maar helaas zijn we pas kwart over vijf op het punt waar de wandeling begint. De chaufeur geeft nog net even aan dat het handig is om een zaklamp te hebben en dat we gewoon het spoor moeten volgen......
Gelukkig zijn we zo slim geweest een zaklampje mee te nemen want om half zes begin het te schemeren en om 6 uur is het stikke donker. Daar lopen we langs het spoor in de jungle..... we worden er niet vrolijk van. Zeker niet omdat de groep niet echt een groep blijkt: een deel van de groep rent vooruit, een paar blijven achter en wij lopen in het midden. Na ja lopen, Frank zet de pas er goed in onder het mom van ´Hoe sneller we lopen hoe minder lang we in het donker langs een rails lopen´. Tja zit wat in natuurlijk maar mijn gedachten gaan meer uit naar ´Ach het is toch al donker dan maakt een kwartiertje extra niet meer uit´.
Begrijp je de sfeer?
Gelukkig komt er maar twee keer een locomotief langs over de rails waar wij op lopen en hoeven we maar twee tunnels door. O ja, had ik al verteld dat we een keer of vijf een waterval moeten oversteken? De zaklamp blijkt goud waard!
Als we na 2 1/2 uur rennen Aqua Calientes bereiken zijn we nat van het zweet en bekaf. Gelukkig krijgen we redelijk vlot een kamer in het hostel en kunnen we onder de douche. Een half uur later worden we voor het eten verwacht. Hongerig melden we ons maar helaas wij krojgen om onbegrijpelijek reden geen eten. Pppfff dat kan er nog wel bij. Na een snelle pizza op de hoek van de straat duiken we het bed in want morgen willen we om 5 uur ´s ochtends beginnen aan de wandeling naar Machu Piccu.
Als ik om half vijf onder de douche sta hoor ik de regen. Het blijkt te hozen. Met de groep besluiten we om maar niet naar boven te lopen maar de bus te nemen. Een goed besluit want het blijft regenen en de weg naar boven is niet echt spannend om te lopen. En daar zijn we dan, we zien Machu Picchu. Ik weet het is niet na de inca-trail waarbij je vierdagen loopt naar Machu Piccu, maar het voelt toch als een hele prestatie dat we er gekomen zijn!
En het is in één woord geweldig! We hebben geen droog moment en moeten moeite doen om mooie foto´s te kunnen maken maar wat is het indrukwekkend. We hebben een goede gids die veel verteld. Na drie uur houden we het voor gezien en nemen de bus terug naar Aqua Calientes om een beetje op te drogen een een kaart te kopen van Macchu Picchu bij mooi weer. Zelfs in het dorp blijft het plenzen van de regen.
Om twee uur in de middag zijn we met de trein (deze keer geen 2 1/2 uur rennen langs de rails) terug bij ons busje om terug te rijden naar Cusco. Om tien uur s´avonds weer terug in ons hostel, te moe om nog iets te eten en balend van de slechte excursie maar met mooie herinneringen aan Machu Picchu vallen we in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten