We zijn de grens over, het was weer een hele belevenis. We hebben de bus genomen van Arica naar Tacna, het laatste dorp in Peru. We hadden onze tas nog niet uit de bus of er stond al een taxi-chaufeur naast ons met de vraag of we naar Arica (Chili) wilden. Tja dat was wel de eindbestemming van de dag. Hij bleek ook nog een redelijke prijs te vragen en te helpen bij de grens. Dus maakten we een deal.
Toen begon de grap... we lopen met hem mee naar de auto en zien tot onze verbazing dat wij de groep compleet maken: we zijn met vijf man en bagage en worden vervoerd in een ford sedan. Oef hoe krijg je zes man in een ford?? Ik begrijp het nog steeds niet maar het lukte!! De chaufeur duwt de bagage wat aan en de kofferbak gaat net dicht. Ik kruip voorin tussen Frank en de chauffeur, met mijn knieen in de radio: geeft leuke effecten. We beginnen hard te lachen als de chaufeur zegt dat we onze gordel om moeten. Hij meent het nog echt ook! Maar... we staan in een recordtijd in Arica!
De eerste indruk van Chili is dat het een stuk rijker en meer westers is dan Peru. De mensen zijn daarbij een stuk minder vriendelijk. Wel bijzonder dat je dit al merkt als je 20km over een grens bent. We besluiten in Arica uit te rusten en uit te zieken voordat we de bus nemen naar Santiago ( 30 uur!!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten